سرزمین اصلی در مقابل مناطق آزاد: تفاوتهای کلیدی[1]
جنبه | سرزمین اصلی (Mainland) | مناطق آزاد (Free Zones) |
---|---|---|
تعریف | سرزمین اصلی به مناطق خارج از مناطق آزاد اشاره دارد که توسط اداره اقتصاد و گردشگری تنظیم میشود. | مناطق آزاد، مناطق ویژهای هستند که قوانین خاص خود را برای صدور مجوز و ثبت دارند. |
الزامات اماراتیسازی | حداقل ۲٪ از نیروی کار ماهر باید از اتباع اماراتی باشند. | هیچ الزامی برای اماراتیسازی کسبوکارها وجود ندارد. |
حوزه قضایی برای فعالیتهای تجاری | کسبوکارها میتوانند هم در داخل و هم خارج از امارات، از جمله منطقه GCC فعالیت کنند. | کسبوکارها معمولاً خارج از امارات فعالیت میکنند اما برخی مناطق آزاد اجازه فعالیت داخلی و خارجی را میدهند. |
انواع نهادهای حقوقی | کسبوکارهای سرزمین اصلی میتوانند از میان انواع مختلف حقوقی مانند LLC، مشارکت و شرکتهای سهامی انتخاب کنند. | مناطق آزاد ساختارهای حقوقی خاصی مانند Free Zone Establishments و شعب شرکتهای خارجی ارائه میدهند. |
گزینههای مالکیت | سرمایهگذاران خارجی میتوانند در اکثر بخشها ۱۰۰٪ مالکیت داشته باشند، به استثنای صنایع استراتژیک. | سرمایهگذاران خارجی میتوانند در تمام بخشها ۱۰۰٪ مالکیت داشته باشند. |
پیامدهای مالیاتی | کسبوکارهای سرزمین اصلی مشمول ۵٪ مالیات بر ارزش افزوده و ۹٪ مالیات شرکتی (سود بیش از ۳۷۵,۰۰۰ درهم) هستند، اما مالیات بر درآمد ندارند. | کسبوکارهای مناطق آزاد از معافیت کامل مالیات بر ارزش افزوده، مالیات شرکتی و مالیات بر درآمد، با امکان بازگشت سود برخوردارند. |
الزامات حسابرسی | بر اساس فعالیت تجاری و دستورالعملهای نظارتی متفاوت است. | معمولاً برای انطباق با مقررات مناطق آزاد الزامی است. |
الزامات دفتر فیزیکی | حداقل فضای دفتری ۱۰۰ فوت مربع الزامی است. | الزامات دفتر فیزیکی اجباری نیست؛ گزینههای دفتر مجازی و فضای انعطافپذیر در دسترس است. |
حداقل سرمایه سهام | هیچ الزام خاصی برای حداقل سرمایه سهام وجود ندارد؛ به ساختار حقوقی بستگی دارد. | حداقل سرمایه سهام بر اساس منطقه آزاد متفاوت است. |
محدودیتهای ویزا | محدودیتی در تعداد ویزاها وجود ندارد، تا زمانی که با مقررات فعالیت و مکان مطابقت داشته باشد. | برخی مناطق آزاد سهمیهبندی برای تعداد ویزاها دارند، اما این میتواند بر اساس شرایط خاص افزایش یابد. |
معافیتهای گمرکی | کسبوکارها باید عوارض گمرکی کالاهای وارداتی به امارات را پرداخت کنند. | کسبوکارهای مناطق آزاد از معافیت عوارض گمرکی برای کالاهای وارداتی به منطقه آزاد برخوردارند. |
این مقایسه عمدتاً برای دبی قابل اجراست، زیرا قوانین و مقررات ممکن است بین امیرنشینهای امارات متحده عربی متفاوت باشد. در حالی که اصول کلی انجام کسبوکار در مناطق آزاد و سرزمین اصلی اغلب در امیرنشینهای مختلف مشابه است، هر بخش اداری، چه ابوظبی، شارجه یا دیگر امیرنشینها، میتواند قوانین و الزامات خاص خود را بهویژه در مورد مالیات، حداقل سرمایه سهام، الزامات دفتر فیزیکی و سیاستهای ویزا داشته باشد. مشاوره با مشاوران حقوقی و تجاری برای درک ظرافتهای هر حوزه قضایی و تصمیمگیری آگاهانه بر اساس نیازها و اهداف خاص کسبوکار شما ضروری است. ↩︎